In een Tour de France die al vol drama zat, heeft Mathieu van der Poel zijn naam opnieuw in het nieuws gebracht – dit keer door uitgeroepen te worden tot meest strijdlustige renner van de eerste week. Het is een onderscheiding die de explosieve, agressieve en onvergetelijke start van de Alpecin-Deceuninck-renner van dit jaar perfect samenvat.
Van adembenemende solo’s tot meedogenloze ontsnappingen, Van der Poel heeft zowel fans als concurrenten betoverd met zijn dynamische stijl. Zijn prestaties in de eerste tien dagen hebben hem niet alleen deze prestigieuze onderscheiding opgeleverd, maar ook de romantiek van old-school Tour-wielrennen nieuw leven ingeblazen – vol onvoorspelbaarheid en pure passie.
Etappe 2: Een masterclass in timing en kracht
Het vuurwerk begon in etappe 2, een heuvelachtige finish in Boulogne-sur-Mer, perfect voor een vechter als Van der Poel. Met nog iets minder dan een kilometer te gaan, kwam de Nederlander in een krachtige aanval op voorsprong, die Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard met open mond achterliet. Hij behaalde een memorabele etappezege en pakte de gele trui in slechts zijn tweede dag in de Tour van dit jaar.
Van der Poel zou de gele trui met trots dragen in de twee daaropvolgende etappes – zijn gedurfde koersdrift en aanvallende mentaliteit kwamen nu duidelijk tot uiting.
Hoewel hij de trui in de tijdrit van etappe 5 naar Pogačar moest afstaan, bewees Van der Poel opnieuw zijn doorzettingsvermogen in etappe 6. Hij rook kansen, infiltreerde in de kopgroep en reed de hele dag tactisch. In de laatste kilometers werden zijn inspanningen beloond: hij won genoeg tijd om de gele trui terug te pakken – dit keer met een flinterdunne marge van één seconde.
Het was meer dan alleen een kwestie van cijfers. Het was een statement: Van der Poel was niet alleen in de Tour om etappes te animeren. Hij was hier om te winnen.
Misschien wel het meest veelzeggende teken van Van der Poels onvermoeibare karakter kwam in de negende etappe. Samen met ploeggenoot Jonas Rickaert sloot hij zich al na drie kilometer aan bij een dappere ontsnapping. Het duo werkte naadloos samen en bouwde een voorsprong van meer dan vijf minuten op. Het peloton haalde hen hartverscheurend dicht bij de finish in – op slechts 600 meter van de streep – maar hun inspanning bleef niet onopgemerkt.
Rickaert verdiende de dagelijkse prijs voor strijdlust, terwijl Van der Poels rol als aanstichter en werkpaard de Tour opnieuw in vuur en vlam zette. Fans en commentatoren prezen de getoonde moed, vastberadenheid en teamgerichte mentaliteit.
De Tourorganisatoren vroegen de fans om de meest strijdlustige renner van de eerste week te kiezen. In een stemming waaraan ook koplopers als Ben Healy, Bruno Armirail en Quinn Simmons deelnamen, kwam Van der Poel als de grote favoriet naar voren. Zijn naam domineerde de sociale media, waar fans zijn constante agressie en tactische genialiteit prezen.
Het resultaat? Een welverdiende titel als bekroning van een adembenemende start.
Van der Poels strijdlustige rijstijl is meer dan alleen een statistiek of een truikleur. Het is een mentaliteit – een weigering om achterover te leunen, een honger om met hart en ziel te koersen. Zijn eerste week in de Tour de France van 2025 was een masterclass in aanvallend wielrennen.
Of hij nu ontsnappingen achtervolgt, vecht voor de gele trui of sprints aanwakkert, één ding is zeker: Mathieu van der Poel rijdt om herinnerd te worden.
En met nog twee slopende weken te gaan, kijken fans over de hele wereld reikhalzend uit naar zijn volgende stap.
PrestatieDetailsEtappeswinsten1 (Etappes 2, Boulogne-sur-Mer)Dagen in de gele trui4 (Etappes 2-3, heroverd in Etappe 6)OntsnappingenGrote aanvallen in Etappes 6 en 9Prijs voor Meest Strijdbare rennersDoor fans verkozen tot winnaar van de eerste week
“Je wint de Tour niet door stil te zitten”, zei Van der Poel ooit – en tijdens een spannende week in Frankrijk heeft hij dat bewezen.
