In een Tour de France die toch al vol drama, valpartijen en momenten van pure genialiteit zat, was het *Mathieu van der Poel* die opnieuw de harten van fans en mederenners veroverde met een opmerkelijk gebaar dat wordt geprezen als een van de meest stijlvolle momenten van de Tour dit jaar.
Tijdens een slopende bergetappe, terwijl het peloton gebroken was en de vermoeidheid zich op de gezichten van de renners had gegrift, verraste Van der Poel iedereen – niet met een vernietigende aanval of een gewaagde afdaling – maar met een buitengewone demonstratie van sportiviteit en onbaatzuchtigheid die onmiddellijk bewondering oogstte in de wielerwereld.
Rijdend naast een worstelende ploeggenoot die achter was geraakt, remde Van der Poel af, bood hem aanmoediging en beschermde hem zelfs kilometerslang tegen de wind – hij offerde zijn eigen ambities op om een mederenner van Alpecin-Deceuninck weer in de strijd te helpen. Toeschouwers langs de route barstten in applaus uit en commentatoren wezen er al snel op hoe zeldzaam en inspirerend dergelijke gebaren zijn op dit niveau.
“Dit zie je niet elke dag”, zei een Franse presentator. “In een tijd waarin de meeste renners alleen maar gefocust zijn op hun eigen resultaat, herinnerde Van der Poel ons eraan hoe echt leiderschap en karakter eruitzien.”
Het moment ging meteen viraal op sociale media, waar fans het de “Move of the Tour” noemden. Een bijzonder populair bijschrift luidde: *”Dat zijn niet alleen de benen van een kampioen, dat is het hart van een kampioen.”*
Zelfs wielerlegendes konden niet zwijgen. Voormalig Tourwinnaar Bernard Hinault prees de Nederlander en zei: “Je kunt wedstrijden winnen, maar respect op deze manier? Dat verdien je. En Van der Poel heeft dat vandaag verdiend.”
Van der Poel, altijd bescheiden, wuifde de lof weg toen hem er na de etappe naar werd gevraagd. “Het was geen grote beslissing”, zei hij. “We zijn een team, en soms moet je iets terugdoen. Hij heeft me eerder geholpen, en vandaag deed ik gewoon iets terug.”
Maar voor fans en experts *was* het een grote beslissing – vooral van een renner die al wereldkampioen, klassiekerspecialist en een sleutelfiguur in het Tour de France-spektakel is. Zoals een kop in een Belgische krant luidde: *”Dan ben je zo groot.”*
Naarmate de Tour vordert, zal Van der Poels opmerkelijke zet niet snel vergeten worden. In een sport die vaak wordt gedefinieerd door wattages en overwinningen, zijn het juist de momenten van menselijkheid – van het hart – die het langst in herinnering blijven. En opnieuw bewijst Mathieu van der Poel dat grootsheid niet alleen draait om winnen. Het gaat erom anderen te verheffen terwijl je zelf klimt.
