Wout van Aert zal opnieuw voor eigen publiek koersen en de verwachtingen zijn hooggespannen. Na een emotioneel achtbaanseizoen vol blessures, familiegeluk en zijn heroïsche terugkeer in de Tour de France, zijn alle ogen gericht op de Belgische ster om te zien of hij de zomer kan afsluiten met een overwinning die alles zal betekenen – niet alleen voor hem, maar voor een heel land vol wielerliefhebbers.
Van Aert, een renner die bekendstaat om zijn veelzijdigheid, vastberadenheid en doorzettingsvermogen, zal dit weekend starten in een van de meest gekoesterde eendaagse wielerkoersen van België. Met start en finish in hartje Vlaanderen is het evenement een soort thuiskomst voor Van Aert – een moment om de banden met zijn fans te herstellen en misschien eindelijk weer eens op het podium te staan.
Maar de weg naar de overwinning zal niet gemakkelijk zijn. Hem wacht stevige concurrentie, waaronder twee Tour de France-etappewinnaars wiens vorm en zegehonger de Belgische festiviteiten zouden kunnen bederven.
Jasper Philipsen, die dit jaar de sprints in de Tour de France deed schitteren, blijft een van de snelste mannen in het peloton. Met meerdere etappezeges op zijn naam beleeft de Alpecin-Deceuninck-renner het beste seizoen uit zijn carrière. Zijn explosieve finish en zijn vermogen om de chaos van de massasprints te beheersen, maken hem een echte bedreiging als de wedstrijd in een snelle finale eindigt. Van Aert weet als geen ander hoe gevaarlijk Philipsen kan zijn – en zal hem voor de laatste kilometer van zich af moeten schudden als hij een fotofinish wil vermijden.
En dan is er Victor Lafay, de opportunist die in Frankrijk de krantenkoppen haalde met zijn gedurfde en goed getimede solo-aanval tijdens de tweede etappe van de Tour. Lafay heeft de gave om onopgemerkt weg te glippen, om vervolgens op het minst verwachte moment een vernietigende klap uit te delen. Zijn onvoorspelbaarheid, gecombineerd met een onverschrokken koersstijl, maakt hem tot een onvoorspelbare renner die zelfs de meest zorgvuldig uitgedachte plannen kan verstoren. Hij wacht niet op anderen – en Van Aert zal snel moeten beslissen of hij op zijn instinct vertrouwt of erop afgaat.
Toch zit Van Aerts vorm in de lift. Sinds zijn terugkeer van een sleutelbeenbreuk die hij opliep in Dwars door Vlaanderen, toont de 29-jarige steeds meer scherpte en zelfvertrouwen. Zijn prestaties in de Tour de France – inclusief zijn onbaatzuchtige teamwerk, agressieve ontsnappingen en onwrikbare werkethiek – herinnerden de fans eraan waarom hij wordt beschouwd als een van de meest complete renners van zijn generatie.
“Wout rijdt met hart en ziel”, zei bondscoach Sven Vanthourenhout. “En als hij rijdt voor het volk, op wegen die hij kent, met fans die zijn naam scanderen – geeft hem dat een boost die weinig anderen kunnen evenaren. Deze wedstrijd, op Belgische bodem, is persoonlijk.”
Sarah De Bie, Van Aerts vrouw, die hem emotioneel aanmoedigde tijdens de Tour, zal naar verwachting weer aanwezig zijn – dit keer met hun kinderen, wat de gelegenheid nog specialer maakt. Het gevoel heerst dat een overwinning hier niet alleen een hoogtepunt in zijn carrière zou zijn; het zou een moment zijn dat gedeeld wordt met familie, vrienden en elke Belg die zijn reis met trots heeft gevolgd.
De route zal iedereen uitdagen: steile beklimmingen, smalle wegen, mogelijke zijwind en constante druk om in de juiste positie te blijven. Voor Van Aert ligt de sleutel wellicht in een vroege aanval of het overbruggen van een beslissende aanval vóór de laatste 10 kilometer. Te lang wachten kan Philipsen in de kaart spelen. Te vroeg gaan riskeert echter een burn-out vóór de finish.
“Hij moet de koers perfect lezen”, zei voormalig klassiekerwinnaar Tom Boonen. “Maar als iemand het voor zijn publiek kan waarmaken, is het Wout wel.”
Nu het aftellen begint, zetten fans in heel Vlaanderen hun gele vlaggen al op en maken ze hun plaatsen langs de kant van de weg klaar. Cafés en pleinen gonzen van hoop. Een thuisoverwinning voor Van Aert zou niet zomaar een nieuwe streep op zijn palmares zijn – het zou een herinnering zijn die in de Belgische wielerfolklore gegrift staat.
Een overwinning hier zou symbool staan voor veerkracht, een terugkeer naar volle kracht en een krachtige boodschap aan zijn rivalen: Wout van Aert is nog lang niet klaar – nog lang niet.
En zondag, wanneer de camera’s inzoomen op de eindsprint of de laatste ontsnapping, zal iedereen zich dezelfde vraag stellen: kan de lokale held weer opstaan?