De Belgische wielerwereld rouwt om een groot verlies nu het nieuws bekend wordt dat Debbie De Cauwer, dochter van de gewaardeerde voormalige nationale wielercoach en commentator José De Cauwer, op 51-jarige leeftijd is overleden. Haar overlijden volgt op een moedige en langdurige strijd tegen kanker – een strijd die gekenmerkt werd door hoop, tijdelijk herstel en een hartverscheurende terugval die haar veel te vroeg het leven kostte.
Debbie vocht al een tijdje in stilte tegen kanker en onderging de afgelopen jaren intensieve behandelingen. Volgens bronnen in haar directe familie leek de behandeling aanvankelijk succesvol.
“Na zware kankerbehandeling ging het een tijdje goed”, vertelde een vriend van de familie. “Maar toen herviel ze – en deze keer ging het sneller dan iedereen had verwacht.”
Ondanks de verslechtering van haar toestand de afgelopen weken, kwam haar plotselinge overlijden toch als een schok voor haar omgeving en voor het grote publiek dat niet op de hoogte was van de ernst van haar ziekte.
De 75-jarige José De Cauwer is een van de meest gerespecteerde stemmen in de Belgische wielergeschiedenis. Bekend om zijn leiderschap als bondscoach tijdens de gouden jaren van België en om zijn standvastige, attente aanwezigheid als commentator bij VRT Sporza, is hij ook een toegewijde vader en grootvader.
Hoewel hij een publieke figuur is, heeft José altijd de privacy van zijn familie fel beschermd – vooral tijdens Debbie’s ziekte. Mensen die hen persoonlijk kenden, beschrijven een diepe en liefdevolle band tussen vader en dochter.
“Debbie was zijn trots”, merkte een wielercollega op. “Je hoorde het in zijn stem als hij over haar sprak – zijn liefde, zijn bewondering. Ze was niet alleen zijn dochter, ze was zijn steun en toeverlaat.”
Het nieuws van Debbie’s overlijden veroorzaakte een golf van emoties binnen de Belgische wielergemeenschap. Wout van Aert, een van José’s meest bewonderde renners, betuigde snel zijn medeleven:
“Mijn diepste medeleven aan José en zijn familie. Niemand zou het verlies van een kind moeten meemaken. Ik stuur je kracht en liefde.”
Ook andere figuren uit de wielerwereld, waaronder Tom Boonen, Johan Museeuw en Remco Evenepoel, brachten een eerbetoon en benadrukten José’s rol als vaderfiguur, niet alleen in zijn eigen huis, maar ook voor veel van de Belgische toprenners door de decennia heen.
Hoewel Debbie nooit in de schijnwerpers stond, werd ze achter de schermen regelmatig gezien terwijl ze de carrière van haar vader steunde – ze vergezelde hem bij grote evenementen, werkte rustig door tijdens de nationale ploeg en bouwde blijvende banden op met velen in de wielerwereld.
Vrienden beschrijven haar als vriendelijk, kalm en zeer empathisch, iemand die altijd een luisterend oor bood, zelfs tijdens haar eigen worstelingen.
“Zelfs toen ze ziek was, vroeg Debbie hoe het met je ging”, zei een vriend van de familie. “Dat was wie ze was – attent tot het bittere einde.”
De familie De Cauwer heeft om privacy gevraagd in hun rouwproces. Begin volgende week vindt er een besloten uitvaart plaats in Oost-Vlaanderen, in aanwezigheid van goede vrienden en familieleden. Er worden plannen overwogen voor een publieke herdenking later deze zomer, mogelijk tijdens de Belgische nationale kampioenschappen of de uitzending van de wereldkampioenschappen, waar José’s aanwezigheid het diepst gevoeld zou worden.
Dit is meer dan een persoonlijke tragedie. Voor veel Belgen vertegenwoordigt José De Cauwer de stem van het wielrennen – een vaderlijke gids tijdens elke Tour de France, elk hartzeer en elke overwinning. Hem nu zijn diepste verdriet zien onder ogen zien, herinnert ons aan de kwetsbaarheid die schuilgaat achter zelfs de sterkste stemmen.
Rust zacht, Debbie De Cauwer. Je reis heeft meer levens geraakt dan je ooit wist.
Aan José en de familie De Cauwer: België reist met jullie mee in jullie verdriet. 🕯️💐
